| پداگوژی بین‌فرهنگی در آموزش الهیات ، راهبردی برای گفتمان بین ادیان |
| کد مقاله : 1133-4THEOCONF |
| نویسندگان |
|
داود خوش باور *1، میلاد موحدی راد2 1استادیار گروه آموزش معارف اسلامی دانشگاه فرهنگیان ، تهران ، ایران 2مدرس دانشگاه فرهنگیان ، تهران ، ایران |
| چکیده مقاله |
| هدف اصلی این مقاله، بررسی و تحلیل ابعاد پداگوژی بین‌فرهنگی در آموزش الهیات و ارائه راهکارهایی برای تقویت گفتمان میان‌دینی و ایجاد هم‌زیستی مسالمت‌آمیز در جوامع چندفرهنگی است. این مقاله به دنبال معرفی مدل‌هایی است که آموزش الهیات را به ابزار مؤثری برای ترویج تفاهم و احترام متقابل میان ادیان مختلف تبدیل کند. روش: این تحقیق از روش تحلیل مفهومی و تطبیقی استفاده می‌کند. ابتدا مفاهیم کلیدی پداگوژی بین‌فرهنگی و آموزه‌های دینی اسلامی از جمله قرآن و سنت نبوی تحلیل شده و سپس این مفاهیم با رویکردهای آموزشی و فرهنگی دیگر ادیان مقایسه و تطبیق داده می‌شوند. در این راستا، منابع علمی فارسی و انگلیسی در زمینه آموزش دینی، میان‌دینی و پداگوژی بین‌فرهنگی مورد استفاده قرار گرفته است. یافته‌ها: پداگوژی بین‌فرهنگی در آموزش الهیات می‌تواند به کاهش تعصبات دینی، ارتقاء درک متقابل میان پیروان ادیان مختلف و ترویج هم‌زیستی مسالمت‌آمیز کمک کند. این رویکرد علاوه بر تقویت گفتمان بین‌فرهنگی، به ترویج مفاهیم مشترک انسانی و دینی می‌پردازد و می‌تواند در کاهش سوءتفاهم‌ها و ایجاد فضایی برای تبادل افکار و تجربیات دینی موثر باشد. نتیجه‌گیری: پداگوژی بین‌فرهنگی در آموزش الهیات نه‌تنها یک ابزار مؤثر برای تقویت گفت‌وگوهای دینی و فرهنگی است، بلکه در راستای ایجاد جامعه‌ای هم‌زیست و مبتنی بر احترام متقابل عمل می‌کند. برای بهره‌برداری مؤثر از این رویکرد، پیشنهاد می‌شود که برنامه‌های آموزشی میان‌دینی توسعه یافته و کارگاه‌ها و پژوهش‌های تطبیقی در این زمینه تقویت شوند. همچنین، استفاده از فناوری‌های نوین در گفتمان‌های دینی و بین‌فرهنگی به‌عنوان یکی از ابزارهای کلیدی برای تسهیل تعاملات دینی پیشنهاد می‌شود. |
| کلیدواژه ها |
| پداگوژی بین‌فرهنگی، آموزش الهیات، گفتمان میان‌دینی، تعاملات دینی ، ادیان، هم‌زیستی مسالمت‌آمیز. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
