| شعر و عرفان، راهکاری نوین برای ترویج فرهنگ نماز در جامعه |
| کد مقاله : 1089-4THEOCONF |
| نویسندگان |
|
راضیه سیروسی القار *1، مریم غفوریان2 1دانشگاه فرهنگیان 2دانشگاه صنعتی کرمانشاه |
| چکیده مقاله |
| نماز به عنوان یکی از ارکان اصلی دین اسلام، نقشی حیاتی در تربیت دینی و اخلاقی افراد دارد. مدارس نیز در مقام مراکز تعلیم و تربیت، نقش مهمی در ترویج فرهنگ نماز و ایجاد نسل جوانی مومن و متقی ایفا می‌کنند. با این حال، ترویج نماز در محیط مدرسه، با چالش‌های مختلفی روبرو است. تغییر سبک زندگی مدرن و گسترش تکنولوژی باعث شده است که بسیاری از دانش‌آموزان از ارزش‌های دینی و اهمیت نماز دور شوند. به علاوه، حجم بالای فعالیت‌های درسی و فوق‌برنامه، فرصت کافی برای پرداختن به نماز را از دانش‌آموزان می‌گیرد. نکتة مهمی که می‌بایست بدان توجه داشت، این است که مفاهیم پیچیدة دینی باید با زبانی ساده و جذاب برای نوجوانان ارائه شود، این‌که در این خصوص، شعر و ادبیات عرفانی به‌عنوان ابزاری قدرتمند در این زمینه چندان مورد توجه قرار نگرفته است. اشعار عرفانی، با استفاده از نمادها و زبان ساده، مفاهیم عمیق نماز را به زیبایی بیان کرده است. مقاله حاضر به دنبال پاسخ گویی به این پرسش است که اشعار عارف و شاخص فارسی‌سرا؛ همچون مولوی، عطار و سنایی، چه نقشی در افزایش جذب نسل جوان به نماز دارد. در پاسخ می‌توان گفت؛ مفاهیمی مانند حضور قلب، ترک تعلقات و کشف و شهود در نماز به‌ویژه در ادبیات عرفانی، جذابیت و عمق چنین مفاهیمی به دانش‌آموزان کمک می‌کند؛ تا به درک عمیق‌تری از نماز دست یابند و به آن علاقه‌مند شوند. بنابراین، شعر عرفانی می‌تواند به-عنوان یک ابزار اثرگذار در ترویج فرهنگ نماز میان نوجوانان و جوانان مورد استفاده قرار گیرد. |
| کلیدواژه ها |
| واژگان کلیدی: نماز، شعر عرفانی، نوجوانان، انگیزش، ادبیات |
| وضعیت: پذیرفته شده |
