| روش‌شناسی مکتب تلفیق در آموزش و تبیین الهیات با تکیه بر آراء و اندیشه‌های امام خمینی |
| کد مقاله : 1043-4THEOCONF |
| نویسندگان |
|
مجتبی اعتمادی نیا *1، وحید باصری2، قنبرعلی رودگر3 1استادیار گروه آموزش معارف اسلامی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران 2استادیار گروه آموزش معارف اسلامی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران 3دانشیار گروه آموزش الهیات، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران |
| چکیده مقاله |
| آموزش و تبیین الهیات با شیوه‌های مختلفی در بستر فرهنگ اسلامی جریان داشته و به گونه‌های مختلفِ الهیات اعم از الهیات طبیعی، نقلی و عرفانی موضوعیت بخشیده است. در این میان، مکتب و جریانی در الهیات اسلامی که با تلاش‌های سهروردی آغاز شد و با مساعی ملاصدرا و اَتباع او (که به آموزه‌های ابن‌عربی نیز تعلق خاطر داشتند) به کمال رسید، کوشیده است تا با بهره‌گیری از سه منبع عقل، نقل و شهود عرفانی رویکردی جامع در آموزش و تبیین معارف دینی در پیش بگیرد. در این مکتبِ جامع‌نگر که اکنون رویکردهایش رویکرد قالب آموزشی در مدارس و دانشگاه‌های ماست و ما از آن با تعبیر «مکتب تلفیق» یاد می‌کنیم، آموزه‌های قرآنی و روایی در کنار حکمت بحثی و معرفت عرفانی به‌نحو سازوار تصویری جامع از معارف دینی و الهیات اسلامی به‌دست می‌دهد. در مقاله پیش‌رو ضمن مرور پیشینه تاریخی و سیر تطورات روش‌شناختیِ این شیوه تبیین و آموزش الهیات در بستر فلسفه و عرفان اسلامی، مبانی نظری آن در آراء و اندیشه‌های امام خمینی (به عنوان یکی از میراث‌داران این جریان فکری در حوزه عرفانی تهران) محل بحث و تأمل قرار گرفته است. |
| کلیدواژه ها |
| آموزش الهیات، حکمت بحثی، سیر و سلوک عرفانی، معارف قرآنی و روایی، مکتب تلفیق، امام خمینی |
| وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه شفاهی |
